To było jakoś niedługo po Pokojach Gościnnych, które prezentowałam w ramach MFK. Interesowała mnie ta amorficzna, lepka, narzucająca się substancja – tym razem w konfrontacji nie tyle z wnętrzem, co z człowiekiem. O spirytyzmie zaczynałam wówczas czytać coraz więcej. Fascynowała mnie ektoplazma – bez pardonu wypełzająca z ust, z palców, z narządów rodnych medium. Wszystko składało się powoli w jedną całość.

To zdjęcie, z perspektywy czasu, jest dla mnie rodzajem pomostu pośredniczącego pomiędzy Pokojami Gościnnymi a Heleną, w którym to projekcie owa substancja konkretyzuje się jako lacanowska lamella.

Nie chodzi o to, czy jest udane czy nie, ale raczej o to, że jest dokumentem pewnej zmiany w myśleniu, ewolucji, obrania tego a nie innego kierunku. A temu kierunkowi ton nadaje fascynacja wszystkimi naddatkami, nie dającymi się wytresować, nieplanowanymi superatami.

Milena Soporowska – Od dłuższego czasu interesuje mnie zagadnienie specyficznie rozumianej domowości, jako kategorii wyjątkowo brutalnej i zdradliwej. Udomowienie utożsamiam z rodzajem kolonizacji, w ramach której to, co nieznane staje się pozornie oswojone, a przez to poddane (nie)doskonałej poznawczej obróbce. Problem domowości badałam zarówno jako praktyk (Pokoje Gościnne, ShowOFF­MFK, Kraków oraz Po pierwsze, Galeria pf, Poznań), jak i kurator­teoretyk (m.in. wystawy NIE/SAMOWITE, galeria Starter, 2014 oraz Za dużo życia, galeria LAW, 2017), inspirując się tekstami m.in. A. Stiftera, E. Jentscha, Freuda czy Lacana. Moje analizy wkrótce doprowadziły mnie do zainteresowania się spirytyzmem jako jedną z odmian parapsychologii bardziej niż doktryną filozoficzno – religijną. Odbywające się głównie w domach (co bardzo ważne!) seanse spirytystyczne stały się dla mnie symbolem odwróconej turystyki, w ramach której wszystko, co dotąd skolonizowane (aka poznane) staje się obce, egzotyczne.

http://karina-sternum.tumblr.com

Strony wybranych projektów kuratorskich:

NIE/SAMOWITE – http://ab-bild.tumblr.com

Za dużo życia – http://lamella923924.tumblr.com